Biegunka to problem, który może dotknąć każdego, bez względu na wiek. Nieodpowiednio leczona może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, np. odwodnienia organizmu.
Ostra biegunka infekcyjna – wykład prof. Hanny Szajewskiej


Podczas naszego szkolenia wideo omówimy m.in. – Epidemiologię ostrej biegunki infekcyjnej u dzieci i dorosłych – Najczęstsze przyczyny ostrej biegunki. – Aktualne wytyczne światowych i europejskich organizacji zdrowia – Postępowanie w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej. – Farmakoterapię – czego nie stosować, a co można rozważyć? – Skuteczność diosmektytu w biegunkach infekcyjnych

O wszystkich powyższych tematach opowie prof. Hanna Szajewska – Kierownik Kliniki Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, związana z wieloma organizacjami medycznymi, m.in. ESPGHAN (Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii i Gastroenterologii Dziecięcej) oraz Polskim Towarzystwem Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, autorka wielu publikacji medycznych.
Zapraszamy do udziału w szkoleniu!
SZKOLENIE ZAKOŃCZONE
Zapoznaj się z regulaminem konkursu.
MATERIAŁ POWSTAŁ WE WSPÓŁPRACY Z FIRMĄ IPSEN
SMECTA, Diosmectite, 1 saszetka zawiera 3 g diosmektytu w postaci glinokrzemianu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: glukoza, sacharoza. 1 saszetka zawiera 0,679 g glukozy i 0,27 g sacharozy. Postać farmaceutyczna: proszek do sporządzania zawiesiny doustnej. Wskazania do stosowania: leczenie ostrej biegunki u dzieci w wieku powyżej 2 lat w połączeniu ze stosowaniem doustnego płynu nawadniającego oraz ostrej biegunki u dorosłych, leczenie objawowe przewlekłej biegunki czynnościowej u dorosłych. Dawkowanie i sposób podawania: Leczenie ostrej biegunki: U dzieci w wieku powyżej 2 lat: 2 saszetki na dobę. Na początku epizodu ostrej biegunki można podwoić dawkę (tj. podać do 4 saszetek na dobę). U dorosłych: Zazwyczaj dawka wynosi 3 saszetki na dobę. Na początku epizodu ostrej biegunki można podwoić dawkę (tj. podać do 6 saszetek na dobę). Czas trwania leczenia: 2 do 3 dni. Jeśli biegunka nasili się lub nie ustąpi, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Leczenie objawowe przewlekłej biegunki czynnościowej: U dorosłych: Zazwyczaj dawka wynosi 3 saszetki na dobę. Nie zaleca się długotrwałego ani częstego stosowania produktu Smecta bez konsultacji z lekarzem. Sposób podawania: Podanie doustne. Bezpośrednio przed podaniem zawartość saszetki należy wymieszać aż do uzyskania zawiesiny. Dzieci w wieku powyżej 2 lat: zawartość saszetki można rozpuścić w butelce z 50 ml wody i podawać małymi porcjami w ciągu dnia; można ją również wymieszać z pokarmami półpłynnymi: bulionem, gotowanymi owocami, przecierami, gotowymi daniami dla dzieci. Dorośli: zawartość saszetki można rozpuścić w połowie szklanki wody. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (glukoza jednowodna, sacharynian sodu, aromat pomarańczowy, aromat waniliowy). Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: U osłabionych pacjentów oraz u dzieci należy zawsze zapewnić odpowiednie nawodnienie przy użyciu doustnych płynów nawadniających (ORS, ang. oral rehydration salts) lub nawadnianie dożylne dostosowane do stopnia nasilenia biegunki, wieku i stanu klinicznego pacjenta. Nie należy stosować produktu Smecta u niemowląt i dzieci w wieku do 2 lat. Leczeniem referencyjnym jest doustny płyn nawadniający (ORS). U dzieci w wieku powyżej 2 lat produkt Smecta powinien być stosowany w leczeniu ostrych biegunek w połączeniu z doustnym płynem nawadniającym (ORS). Przewlekłe stosowanie produktu leczniczego Smecta jest niewskazane. U dorosłych, przewlekłe stosowanie produktu leczniczego Smecta należy skonsultować z lekarzem. Należy zachować ostrożność stosując diosmektyt u pacjentów z ciężkimi przewlekłymi zaparciami w wywiadzie. Produkt leczniczy Smecta zawiera glukozę i sacharozę. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Produktu nie należy stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Działania niepożądane: Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym podczas leczenia są zaparcia, które pojawiły się u około 7% dorosłych i około 1% dzieci. W przypadku wystąpienia zaparć należy przerwać stosowanie diosmektytu. W razie konieczności można wznowić przyjmowanie leku, stosując mniejsze dawki. Działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych i w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu: Zaburzenia żołądka i jelit: często (≥1/100 do <1/10) zaparcia. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) wysypka; rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) pokrzywka; częstość nieznana obrzęk naczynioruchowy, świąd. Zaburzenia układu immunologicznego: częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości. Podmiot odpowiedzialny: IPSEN Consumer HealthCare, 65 Quai Georges Gorse, 92100 Boulogne Billancourt, Francja, Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego przez MZ: R/0538 Data ostatniej aktualizacji: listopad 2019 r.
SCA-PL-000372